Waar ik me in het begin doorheen moest wurmen, schoot ik er op het laatst doorheen. Want ik moet zeggen er zaten af en toe stukken in waar ik me door heen moest bijten. Maar - vooral bij het laaste gedeelde - waren er ook delen dat ik hem niet weg kon leggen! Met als gevolg dat ik soms de volgende ochtend net iets moeilijker uit mijn bed kwam.
Het boek gaat dan niet over één persoon, maar over ongeveer een heel dorp (!!!) toch krijgt J.K.Rowling he t voor elkaar dat je echt van IEDEREEN gaat houden! En als het dan ook gaat om een drugs verslaafde moeder, een angst-gestoorde man en een stel tieners die alles lijken te saboteren heeft ze het toch goed gedaan. Dat is natuurlijk allemaal heel fin -zeker - maar het "leukte" aan het boek is toch dat je alles van een ander perspectief krijgt te zien. Dan zie je het vanuit de ogen van een zestienjarige met een acne probleem, vanuit zijn moeder moeder, haar vriendin, diens man, zijn vijand, haar dochter vaarwan die vriendin weer de zestienjarige jongen kent. Kan je het nog volgen? Het is een beetje - en dat beetje viel soms toch best wel tegen - moeilijk op het begin maar als je dáár eenmaal doorheen bent valt alles op zijn plek.
Netzoals het einde, waar ik natuurlijk niks over ga vertellen. Want um.... dan is het niet meer niet leuk, toch? O en ja, het is heel anders dan haar eerder Harry Potter werk. Maar het is dan niets voor niets voor volwassen bedoeld al zie je haar schrijf stijl wel terug.
Liefs,
Rosalie
No comments:
Post a Comment
Thank for reading!