LOVE: ALL STARS

Ik wou witte lage all stars, daarna wou ik rode, toen grijze, toen met de Amerikaanse vlag en uiteindelijk liep ik (tevreden) de deur uit met een paar donker blauwe low top Converse All stars. Ik weet het op de foto lijken zwart, maar geloof me, ze zijn blauw. Niet dat ze geen witte, rode, grijze of Amerikaanse in mijn maat hadden. Nee, ze hadden ze allemaal. Waarom ik dan toch viel voor de donker blauwe? Wie weet.. misschien heb ik wel een zwak voor donkerblauw omdat ze gewoon overal bij passen, mijn oude helemaal verwoeste All Stars ook donker blauw waren of gewoon omdat het een kleur is die ik heel erg leuk vindt.



OK, het was dus mijn verjaardag. Die dag zouden we nog door brengen in Venetië  en voordat we om vier uur in de boot zouden rijden moest ik een cadeautje vinden. Een missie was begonnen. Niet dat het heel moeilijk was WAT ik wou hebben. Nadat mijn vorige lage All stars terug kwamen van Texel alsof ze gemarteld waren - serieus! Hoe kan er zo veel aan een schoen kapot gaan in maar EEN week!!- en ik na twee dagen ze al miste was de keus niet moeilijk. Het moeilijke was om een winkel te vinden waar ze All Stars verkopen. Je zou toch denken dat een stad als Venetië die leeft van de toeristen ook gewone winkels heeft, en niet alleen de winkeltjes waar je maskers of andere toeristische prulletjes kan kopen.

Ik had nooit gedacht dat ik OOIT zou zeggen maar.. Venetië bevat echt te veel winkeltjes! We liepen van straat tot straat, waar we geen tien meter verder kwamen zonder maar in een van die winkeltjes te kijken, maar een "normale" winkel was gewone winkel was gewoon on-vindbaar. Toen het eenmaal twee uur was, we tientalle straatjes door waren gelopen, vele riviertjes hadden overgestoken en door zeker wel twintig restaurant eigenaars waren verzekerd dat we echt daar moesten gaan eten, gaf ik de hoop op. Mijn cadeautjes zal dan toch moeten wachten na mijn verjaardag. Echt jarig voelde ik me niet  nee. Tot we op een teras neer ploften, cappucions bestelde en ik tegen over me een heel leuk boetiekje vondt. Waar ik als troost-cadeautje een blousje uit zocht, ik ein-de-lijk een hoesje voor mijn Iphone kocht ( later meer over!), de verkeerde uitgang pakte en ik in een winkel straat kwam! Het was een winkelstraat(je) waar geen een souvenier winkel te vinden was, er geen mannen stonden met net Prada en LV tassen op de straat stonden, en waar hoogswaarschijnlijk een schoenen winkel te vinden was. Ik kreeg weer hoop!

En die was terecht, want nu ben ik weer in het bezit van een paar Low Top All Stars, die nog niet vertrapt en versleten eruit zien. Nu weet ik dat dat bij een All Star hoort, maar geloof me NIEMAND zou mijn oude nog willen dragen. Hoe ik het zo ver kreeg? Wie weet.. een weekje Texel kan veel doen!

Liefs,
Rosalie