TRAVEL, SOMEWHERE ON THE ADRIATIC SEA: THE END

Weer een paar dagen verder.. en deze keer wordt er niet geschreven vanuit het hotel in Athene, waar het buiten zo heet is dat je om de paar uur zeker een terassje moet pakken, de airco de ruimte koel houdt, de borden om me heen geheel onleesbaar zijn en het vooruitzicht van de komende dagen heel leuk is. Nee, nu wordt er geschreven vanuit een boot, die meer wiebelt dan 'ie zou moeten, waar het wifi duur is en SLECHT!! - laat hopen dat iemand dit op de boot leest en er iets aan doet, niet dat ze Nederlands kunnen en dat ze weten dat ik nu over hun aan het schrijven ben, glurend vanachter mijn laptopje WHAHAHA,- waar ik zit te wachten tot de ober komt vragen of ik nog iets wil drinken en vanuit een boot die vaart naar Venetië. Wat betekend dat we officieel aan onze terug-reis zijn begonnen.

Wat.. gaan we nu al weer terug? Ik kan het nog steeds niet geloven! In mijn hoofd wordt die zin dan ook vervolgd door de gedachten dat ik echt nog niet weg wil. Ook al hoorde je afgelopen dagen niet alleen mij en mijn zus, maar ook mijn ouders zeggen dat we er gewoon een weekje Griekenland eraan plakken, het bleken allemaal loze woorden te zijn. We reden gewoon naar Patra, wachten gewoon tot we ein-de-lijk de boot op mochten en varen nu allemaal gewoon weer terug. Zucht. Ik mis nu al de honden aan de kant van de weg, de vriendelijke mensen die de weg wijzen, de leuke restaurantjes waarvan de eigenaren honderd keer Thank-you zeggen wanneer je gaat omdat ze zo blij zijn dat je bij hun kwam eten, de salades die we aten als lunch, het brood dat werd geserveerd bij elk restaurant voordat je ging eten, de zon, de warme, de mooie eilandjes vol met schattige huisjes, de onleesbare woorden met tekens die ik alleen maar ken van wiskunde, de cappuccino's, het slenteren door straatjes, de rokjes, de korte broekjes, ik mis zelfs het gezeur van mijn zus dat het echt gewoon te heet is. Want dat was het. Maar wat maakte het uit? Het enige wat we deden was slenteren, bootje varen, drinken, eten en slapen.

Wat we de dagen hebben gedaan tussen deze twee bootreizen? De metro van Athene onveilig gemaakt, gegeten in een Roemeens restaurant, met een one day mini cruise drie eilandjes bezocht, het orakel van Delfi bezocht en vooral vele winkeltjes binnen gegaan.

Een klein deel, een HEEL klein deel, van me wil ook wel weer naar huis. Waar school maandag weer begint - JA! School begint maandag weer, en ik moet mijn boeken nog kaften, mijn agenda nog bestellen.. en zo veel! - en ik weer terug kan valleen in het ritmen van sporten/school/huismerk/proefwerken en examens (!!!).

Nu.. ga ik nog even genieten van de paar dagen die ik overheb. Ga ik Life Of Pi uit lezen, mijn armen nog even wat bruiner laten worden en nadat ik nog een nachtje op de boot heb overnacht, slaap ik nog een nachtje in Zwitserland. Daarna is het echt gedaan met de vakantie en rijden we terug naar Nederland..

Liefs,
Rosalie