A long, long time ago I read P.S. I LOVE YOU. Het is niet heel land geleden, het is misschien iets meer dan anderhalve maand geleden. Toch lijkt het een eeuwigheid dat ik het boek las. Als ik er aan denk zie ik mezelf achterin de auto met het boek in mijn hand, met als doel om de uren door te komen, en me zo erg in te leven dat ik mijn tranen niet meer kon bedwingen. En daar zat ik dan op de terug weg naar huis, huilend op de achterbank met muziek in mijn oren en een dik engels boek in mijn hand, vijf dagen voordat ik weer naar school zou gaan en het boek weer in mijn kastjes bij de rest van mijn boeken zou worden geplaatst.
Het was niet zo dat ik mijn tranen niet probeerde in te houden, ze kwamen gewoon, de moeite om ze niet te laten komen was tevergeefs. Dus al begin je ooit aan dit boek ( wat absoluut een MUST is! ) daag ik je uit om het droog proberen uit te lezen. Maar ben gewaarschuwd wanneer de tranen komen, dan blijven ze komen!! Een doos - of dozen - tissues is zeker geen overbodige luxe maar een goede investering. Je wil natuurlijk niet alle bladzijden laten kreukelen of dat mooie blouseje verpesten door je tranen. Neem nu maar aan dat die tissues een goed idee is..
En als je dan klaar zit met de tissues naast je en eventueel een kop thee in je hand, laat het dan maar over je heen komen. Het boek neemt je mee. Natuurlijk is het niet alleen maar gehuil, zo tussendoor kan er ook gelachen worden. Het verhaal wordt verteld vanuit Holly, waarvan de man twee maanden geleden is overleden. Om het wat "makkelijker" te maken om over hem heen te komen laat hij een stapel brieven voor Holly achter. In elke brief staat een opdracht die ze moet doen. Terwijl haar vriendinnen verder gaan met hun leven ziet Holly het leven waar ze ooit van gedroomd had uit haar handen glippen. Langzaam gaat het wat beter met Holly, ze leeft voor de brieven voor Gerry ( haar ex-man) zoekt ze een nieuwe baan, komt ze uit bed, viert ze kerstmis met haar familie. Maar wat nu als ze iemand anders tegen komt? Wat als ze naar het bal moet waar ze altijd met Gerry naar toe ging? En wat als de brieven stoppen?
Het boek is hartbrekend, grappig, mooi, romantisch en.. en ik heb er gewoon geen woorden voor. Daarnaast is het ook nog zo geschreven dat je er door heen vliegt en voor je het weet heb je het uit, met je betraande gezicht en staar je naar het boek alsof je zelf iemand bent verloren, maar weet dat je niet verder moet.
En al heb je de film gezien en je leest DAARNA het boek dan vervloek je de film. Het is ZO anders dat - naast de namen en de brieven- het een compleet ander verhaal zou kunnen zijn! Serieus ookal is de film heel mooi, de ver-filming is heel slordig gedaan!
Liefs,
Rosalie
No comments:
Post a Comment
Thank for reading!